Alweer mogen we omschrijving ‘instituut’ bovenhalen. Deze keer voor onze top-of-the-bill van vandaag. Robert Cray draait namelijk al ruim veertig jaar mee, helemaal bovenaan de top van de hedendaagse blues. Zoals hij bij zijn debuut alom genoemd werd, is hij de ware erfgenaam van Sam Cooke. Met een stem die tegelijk teder en krachtig klinkt, en met een gitaarspel dat, samen met dat van tijdgenoot Stevie Ray Vaughan, zonder twijfel tot de meest herkenbare uit de hele sector gerekend mag worden, trekt hij al decennia lang de wereld rond.

Meermaals was hij in onze stad te zien, en steevast waren we dan getuigen van alweer een memorabele avond. ‘Cray maakt niet alleen muziek, hij schrijft geschiedenis’, lazen we ergens, en zo is het maar net: die geschiedenis, waarin grote mensen als Curtis Mayfield en Bobby ‘Blue’ Bland een hoofdrol spelen, is bij Robert Cray in goede handen. Dat bewijst hij al ruim twintig platen en honderden concerten lang. ‘Funky, cool and bad’ is de omschrijving die Robert zelf wel eens gebruikt als hem gevraagd wordt hoe zijn muziek klinkt. Wie zouden wij zijn om deze man tegen te spreken? De ideale afsluiter van een heel fijne festivaldag, dat kunnen we alvast beloven.