Dit is wat er kan gebeuren als je met een delegatie van dit festival in Italië gaat kijken naar de finale van de European Blues Challenge: dan kun je botsen op een stelletje Noorse kerels met netjes gestreken broeken, bretellen en de dassen netjes geknoopt. Dat is fijn om naar te kijken, maar het volstaat niet om een plaatsje op ons podium te verdienen. Een swingende, stomende set, gaande van authentieke swing blues tot rock 'n' roll en rockabilly, aangedreven door een blazerssectie, die je aanzet tot ' van verbazing met wijdopen mond staan hoofdschudden', een orgel dat behoorlijk goor klinkt en een ritmesectie, die de set in razende vaart voortstuwt kan dat dus wel.

O ja, Eric en zijn kompanen wonnen die European Blues Challenge en later schopten ze het op ongeziene wijze ook tot halvefinalist op de Wereldbeker in Memphis.

Grote namen als Kim Wilson, Kid Ramos en Paul Lamb staken hun lof niet onder stoelen of banken. Het moet zijn dat de oren van onze delegatie nog naar behoren werkten, daar in Siena.

We openen vandaag dus in heel grote stijl en de dansschoenen, keurig gepoetst en blinkend in de zon, zullen van pas komen!